Αρχείο

Χάβαλο

Κάπως έτσι κι εμείς, μεταξύ μας, διαφωνούμε κάποιες φορές, γιατί βλέπουμε (ή μας υποχρεώνουν να βλέπουμε) τα πράγματα γύρω μας με διαφορετική ματιά και απο διαφορετική γωνία.

Μια είναι η ουσία: «δεν έχει σημασία πόσα μετράς, αλλά πόσα τελικά …παίρνεις»!!!

Περισσότερα στο : http://www.facebook.com/oitheitses.blogaroun (Oitheitses Blogaroun)

…έτσι! για να το πάρουμε απόφαση και να προσαρμοστούμε επιτέλους σιγά-σιγά όλοι μας (γιατί αναμφίβολα «όλοι» πρέπει) η θεόμουρλη αναγνώστριά μας -δεν υπάρχει κι άλλη τόσο μουρλή- μας έστειλε τους βασικότερους κανόνες προσαρμογής, οι οποίοι θα έπρεπε να διδάσκονται απο το προνήπιο:

1. Καταργείται η φράση αγανακτισμένου γείτονα «Θα κάνετε ησυχία να κοιμηθούμε, δουλεύουμε αύριο» (σιγά να μην δουλεύετε από αύριο).

2. Κατά συνέπεια καταργείται και η συνώνυμη έκφραση «Τελειώνετε κυρία μου, έχουμε και δουλειές» (δεν έχετε, είπαμε).

3. Μη ορθή θεωρείται επίσης και η έκφραση «Μια δουλειά σε βάλαμε να κάνεις» (Μία; …!!!).

4. Καταργείται πλέον το σύνθημα «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο» (πελάτης;;;;….!).

5. Καταργείται από τα σχολεία το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού (εκτός και αν το διατηρήσουμε, έτσι, για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις).

6. Πλέον από το Δημοτικό, η δημιουργία προτάσεων θα αξιολογείται μόνο ως προς την ορθογραφία και τη γραμματική. (η σύνταξη είναι πλέον ανύπαρκτος όρος).

7. Η φράση «εθελοντική εργασία» θεωρείται πλέον πλεονασμός. Ο όρος «εργασία» από μόνος του, αρκεί για να αποδώσει το ίδιο νόημα.

8. Έπειτα και από τη σύμφωνη γνώμη της Εταιρίας Προστασίας του Παιδιού και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, στην κατηγορία της Κακοποίησης Ανηλίκου συμπεριλαμβάνεται και η ερώτηση προς μικρά παιδιά «Εσύ, τί θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;»

9. Από την έκφραση «δουλειές με φούντες» κρατήστε τις φούντες! Ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να χρειαστούν, αυτούς τους καιρούς δεν πετάμε τίποτα!

10. Ξεχάστε τη δικαιολογία «άργησα γιατί είχα μία δουλειά» καθώς δεν περνάνε πια αυτά .

11. Η έκφραση «εργασία και χαρά» καταργείται μέχρι νεωτέρας.

12. Καταργούνται επίσης χαζές ερωτήσεις τύπου «τι δουλειά έχεις εσύ εδώ;» – «άλλη δουλειά δεν έχεις να κάνεις;» – «τι δουλειά είχες με αυτόν/ήν;», «δουλειά δεν είχαμε, δουλειά βρήκαμε», «σε δουλειά να βρισκόμαστε» κλπ κλπ κλπ 

Εβλεπα την αγαπημένη μου ταινία με την Μιράντα Κουνελάκη όταν μπήκε ο Ευάγγελος σπίτι.

Δεν είχε κλειδιά! Εγώ η χαζή του «άνοιξα» κάνοντας ζάπινγκ όταν έβαλε διαφημίσεις.

Και τι ακούω να μου λέει; πως η Ελλάδα έγινε «success story». 

-Τι μας λες; κι απο που το βγαλες αυτό; τον ρωτώ

-Γιατί, η επιτυχής ολοκλήρωση του PSI δίνει στη χώρα ένα καλό επιχείρημα για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, μου απαντά!

-«βιωσιμότητα» του χρέους:;; Mα εγώ δεν θέλω το χρέος μου να είναι βιώσιμο; Kανείς δεν το θέλει!   Το χρέος θέλουμε να πεθάνει!

-όχι! επέμενε! Τώρα η χώρα έχει ΄΄νέα αφετηρία΄΄ και μπορεί να πείσει την αγορά!

-μα η αγορά έχει πειστεί πως ότι κι όπου και αν επενδύσει αυτή την εποχή πάει για φούντο.  Κλείνουν εταιρείες, φεύγουν πολυεθνικές, απολύεται κόσμος, πεινάει ο κόσμος και ψάχνει για φαγητό στα σκουπίδια, το σύστημα υγείας -όποιο κι αν ήταν- έχει πάει πλέον στον πάτο, η ψυχολογία του κόσμου είναι κατεστραμμένη, η εγκληματικότητα είναι στα ύψη και δεν μπορει το κράτος να τη συγκρατήσει, οι ξένες αγορές μας υποτιμούν, οι ξένοι βρίζουν τη σπορά μας, τη μανα μας και τον πατέρα μας, κάθε ώρα και στιγμή….

-«Λάθος έχεις»! συνέχισε να επιμένει. «Το πρώτο εργαλείο της ανάπτυξης και της ευημερίας είναι η απαραίτητη ρευστότητα για την πραγματική οικονομία και μόνο μέσα από τη νέα επανακεφαλαιοποιήση (των τραπεζών) μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό».

-Δεν καταλαβαίνω!

-Πως να καταλάβεις! αφού είσαι ένας απλός ελληνικός νους! είσαι μια απ’ αυτούς που βγαίνουν το δρόμο και φωνάζουν χωρίς να ξέρουν τι θέλουν! μόνο να μπουγελώνεις και να γιαουρτώνεις ξέρεις! δεν μπορείς να κάνεις τίποτ’ άλλο! Χαζή!   Ενα θα σου πω και βάλτο καλά στο μυαλό σου! «η Ελλάδα είναι success story», είπε πολύ θυμωμένα

-Αλλά κι εγώ του αντιμίλησα: «Success story» είναι η ταινία με την Μιράντα Κουνελάκη.   Εκεί ο λουστράκος παλεύει για το ψωμί του στην «ασπρόμαυρη» Ελλάδα των Γκλυξμπουργκ με το ξύλινο κασελάκι του έξω απο την Αμερικάνικη πρεσβεία.  Δουλεύει το πρωί και διαβάζει το βράδυ για να προκόψει. Εκείνη -η Μιράντα Κουνελάκη- πλούσια και ωραία ερωτεύεται το λουστράκο κι έτσι το κεφάλαιο επιδιώκει να αγκαλιάσει την εργατική τάξη με στοργή και αγάπη…..    Kι έτσι είναι όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι και με το χαμόγελο στα χείλη.   Κανείς δεν κρατά ούτε γιαούρτι, ούτε αυγό, ούτε χυμό στα χέρια του!   «Sucess story» επίσης Ευάγγελε, είναι ο άθλος του Χονδροκούκη…  Ωχ! συγγνώμη μου ξέφυγε!  Ξέρεις…ξέχασα να στο πω… Ο Δημήτρης αναδείχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στο ύψος χθες στην Κωνσταντινούπολη, αλλα μου είπε να μη στο πω!  Δεν θέλει να το ξέρεις. Ωχ, γαμώτο! μου ξέφυγε! 

-Τι έκανε λέει! πάω αμέσως να τον συγχαρώ!!!

-Οχι Ευάγγελε στάσου!  Στάσου μη φεύγεις! Στάσου, έχω πίτσα και καρμπονάρα!!! Στάσου σου λέω μη πας! Δεν θέλει ούτε ζωγραφιστό να σε δει!

Στάσου μη φεύγεις! έλα να δούμε τη ταινία με τη Μιράντα Κουνελάκη….