Αρχείο

Monthly Archives: Ιουνίου 2010

Τρεις ακτινογραφίες της ντίβας του Χόλιγουντ Μέριλιν Μονρόε, εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί κατά τη διάρκεια επίσκεψής της σε νοσοκομείο, πουλήθηκαν σχεδόν 10 φορές επάνω από την εκτιμώμενη τιμή τους, στην τιμή των 45.000 δολαρίων.
Ο οίκος δημοπρασιών Ζιλιέν ανακοίνωσε ότι η πώληση αυτή εντάσσεται στα πλαίσια δημοπρασίας ενθυμημάτων θρύλων του Χόλυγουντ, που πραγματοποιήθηκε στο θέρετρο και καζίνο Planet Hollywood στο Λας Βέγκας κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου. Η αρχική εκτίμηση για τις τρεις ακτινογραφίες, θώρακος και λεκάνης, της Μέριλιν ήταν 800 με 1.200 δολάρια.
Για τα προσφερόμενα είδη υπήρξαν προσφορές από την Ιρλανδία, την Ιαπωνία και την Κίνα.
Τις ακτινογραφίες αυτές τις έκανε η θρυλική ντίβα το 1954 κατά τη διάρκεια εξετάσεων στις οποίες είχε υποβληθεί στο νοσοκομείο «Κέδροι του Λιβάνου».

πηγή ΑΜΕ-ΑΠΕ

«Ζητείται δημοσιογράφος-παρουσιαστής με, τουλάχιστον, 10ετή προϋπηρεσία σε μεγάλους τηλεοπτικούς σταθμούς, για να καλύψει κενή θέση, που προέκυψε στον παγκόσμιας εμβέλειας και ισχυρής δυναμικής τηλεοπτικό ειδησεογραφικό σταθμό, CNN. Υψηλές αποδοχές, ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον και άλλες παροχές. Οι ενδιαφερόμενοι παρακαλώ να αποστείλουν τα βιογραφικά τους μαζί με μια πρόσφατη φωτογραφία τους στο Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού του σταθμού».

Πολλοί έλληνες δημοσιογράφοι-παρουσιαστές θα ζήλευαν τη θέση του, 75χρονου πλέον, Λάρι Κινγκ αφού μετά απο 25 χρόνια έντονης παρουσίας και μεγάλων δημοσιογραφικών επιτυχιών σταματά την γνωστή σε όλη την υφήλιο εκμπομπή «Larry King LIve».
Οπως ο ίδιος ανακοίνωσε με το γνωστό χαλαρό του ύφος και στυλ «ήρθε ο καιρός να κρεμάσω τις νυχτερινές τιράντες μου».
Η εκπομπή «Larry King Live» έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο Guinness, ως η πιο μακρόχρονη στην αμερικάνικη τηλεόραση με τον ίδιο παρουσιαστή και την ίδια ώρα.
Αντε λοιπόν, μην καθυστερείτε! Ολοι οι φιλόδοξοι δημοσιογράφοι -με την κατάληλη προϋπηρεσία, βεβαίως, βεβαίως! – προσπαθείστε να «χτυπήσετε» τη θέση, αφού πλέον η ζώνη παραμένει ανοικτή και περιμένει τον αντικαταστάτη, που θα καλύψει επάξια τους τηλεθεατές, των οποίων ο αριθμός τους έχει δίπλα του, τουλάχιστον έξη μηδενικά….
Εκθεση απο μαθητή του δημοτικού με θέμα: «Τι να ζητήσω απο τον Θεό»

«Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές ή ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν λειτουργεί. Οταν είμαι τηλέόραση, θάχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι απο τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος. Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στεναχωρεμένη, αντί να με αγνοεί.. Θέλω τ’ αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιός θα περνάει ώρες μαζί μου.
Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Και το τελευτάιο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.
Θεέ μου, δεν ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλέοραση!»

Τη δασκάλα που την διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει. Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: «τι συμβαινει;». Αυτή απάντησε: «Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου». Ο σύζυγος είπε: «Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!» Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: «Αυτή η έκθεση είναι του γιού μας!»

σημείωση: ευχαριστούμε την Θείτσα Ελίζαμπεθ για την υπενθύμιση….

Αιματηρό ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους κόλπους του Ναζιστικού Κόμματος. Έλαβε χώρα το Σαββατοκύριακο της 30ης Ιουνίου και της 1ης Ιουλίου 1934 σ’ ένα τουριστικό θέρετρο στα περίχωρα του Μονάχου. Πρωταγωνιστές, από τη μία πλευρά ο Αδόλφος Χίτλερ και οι άμεσοι συνεργάτες του Γκέριγκ, Χίμλερ, Γκέμπελς και Χέιντριχ και από την άλλη τα ηγετικά στελέχη της παραστρατιωτικής οργάνωσης SA (Sturmabteilung), που είχε επικεφαλής τον φίλο και συναγωνιστή του Χίτλερ, Ερνστ Ρεμ. Η έκφραση «Η Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών», όπως έμεινε στην ιστορία το περιστατικό, αναφέρεται σε ένα επεισόδιο από τους θρύλους του Βασιλιά Αρθούρου.
Η SA ήταν μια μαζική οργάνωση του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας (Ναζιστικού), που βοήθησε τα μέγιστα στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, με τις τρομοκρατικές μεθόδους, που εφάρμοσε. Το καλοκαίρι του 1933 οι επικρίσεις στις τάξεις της είχαν κορυφωθεί για την πορεία που ακολουθούσε το κόμμα. Πολλά από τα μέλη των «Φαιοχιτώνων», όπως είναι γνωστή στη χώρα μας η SA, είχαν πάρει πολύ σοβαρά το δεύτερο συνθετικό του τίτλου και κατηγορούσαν τον Χίτλερ ότι απεμπόλησε τις αρχές του Σοσιαλισμού από το πρόγραμμα του κόμματος.
Η εξέλιξη αυτή σχετίζεται με το μεγάλο κραχ του 1929 στη Γουόλ Στριτ και την επακολουθήσασα οικονομική κρίση στη Γερμανία, που προκάλεσε εκτεταμένη ανεργία. Για τους άνεργους γερμανούς το όνειρο για μια καλύτερη ζωή περνούσε μέσα από τις τάξεις των Φαιοχιτώνων. Το 85% των μελών τους ανήκε στην εργατική τάξη. Έτσι, ανέπτυξαν μια σοσιαλιστική συνείδηση, η οποία γρήγορα τους αποξένωσε από τις επιλογές της ηγετικής ομάδας του Ναζιστικού Κόμματος, που προέτασσε το εθνικιστικό στοιχείο. Επιπλέον, ζητούσαν η SA να γίνει ο πυρήνας του νέου γερμανικού στρατού.
Ο Χίτλερ, παρόλο που κυριαρχούσε στο πολιτικό σκηνικό της Γερμανίας από τη θέση του καγκελάριου, πάντα είχε στο μυαλό του την περίπτωση ανατροπής του. Η πανίσχυρη SA με αρχηγό τον φίλο και συνοδοιπόρο του Ερνστ Ρεμ ήταν μια απειλή, όχι μόνο για τον Χίτλερ, αλλά για το στρατό και τους επιχειρηματίες που δεν καλόβλεπαν τις εξισωτικές τους θεωρίες. Όλοι τον πίεζαν να λάβει μέτρα. Η δύναμη του Ρεμ προκαλούσε το φθόνο και των εσωκομματικών του αντιπάλων Γκέριγκ, Χίμλερ, Γκέμπελς και Χέιντριχ. Οι τέσσερις αυτοί επιφανείς ναζιστές, με κατασκευασμένα στοιχεία, έπεισαν τον Χίτλερ ότι ο Ρεμ ετοίμαζε πραξικόπημα για την ανατροπή του.
Ο Χίτλερ αποφάσισε να ξεκαθαρίσει αμέσως την κατάσταση. Κάλεσε σε μια επείγουσα σύσκεψη τα ηγετικά στελέχη των Φαιοχιτώνων στο ξενοδοχείο «Χανσελμπάουερ» στο θέρετρο Μπαντ Βίσε, κοντά στο Μόναχο. Απώτερος στόχος του ήταν να τους εξαφανίσει από προσώπου γης. Ο Χίτλερ εισέβαλε ο ίδιος στο δωμάτιο του Ρεμ και τον συνέλαβε επ’ αυτοφώρω στο κρεβάτι με δύο νεαρούς. Ο Ρεμ ήταν γνωστός για τη σεξουαλική του ιδιαιτερότητα, η οποία προκαλούσε πονοκεφάλους στα ηγετικά κλιμάκια του Ναζιστικού Κόμματος. Μόλις αντίκρισε το θέαμα, ο Χίτλερ φέρεται να του είπε: «Να, ποιοι θέλουν να κυβερνήσουν την Γερμανία!» και αμέσως έδωσε εντολή να τον συλλάβουν. Μάλιστα, λέγεται ότι ο ίδιος ο Χίτλερ τον σκότωσε. Τις επόμενες ώρες, πολλά στελέχη των Φαιοχιτώνων συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Στις 13 Ιουλίου 1934 ο Χίτλερ ανακοίνωσε στο γερμανικό λαό ότι 61 άτομα εκτελέστηκαν για την εναντίον του συνωμοσία, 13 σκοτώθηκαν, ενώ προσπαθούσαν να αποφύγουν τη σύλληψη και 3 αυτοκτόνησαν. Σύνολο 77. Ορισμένοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό των εκτελεσθέντων σε 400. Ο Χίτλερ, με αρκετή δόση αλαζονείας, δικαιολόγησε την πράξη του: «Αν κάποιος με ρωτήσει γιατί δεν έστειλα τους συνωμότες στη δικαιοσύνη, ένα έχω να τους πω: Είμαι υπεύθυνος για τη μοίρα του γερμανικού λαού και γι’ αυτό έγινα ο υπέρτατος κριτής»
Με τις αιματηρές εκκαθαρίσεις τη «Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών», το ναζιστικό κόμμα επέβαλε τον απόλυτο έλεγχό του στο κράτος, ο Χίτλερ έγινε ο αναμφισβήτητος κυρίαρχος του κόμματος και κέρδισε την εμπιστοσύνη του στρατού. Τα SS ανεξαρτητοποιήθηκαν από την SA, που υποβαθμίστηκε στη ναζιστική κρατική και κομματική δομή. Κράτος και Κόμμα στη Γερμανία ήταν πλήρως προετοιμασμένα για να χρησιμοποιήσουν την ωμή και κτηνώδη βία τους, προκειμένου να εκπληρώσουν τους πολιτικούς τους στόχους.

Μάθαμε πως οι αμερικάνικες αρχές συνέλαβαν 10 άτομα, τα οποία κατηγορούνται για κατασκοπεία για λογαριασμό της Ρωσίας. Πριν λίγες ώρες το Αμερικάνικο Υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε, πως συνολικά συνελήφθησαν 10 άτομα, τα οποία τα τελευταία 20 χρόνια κατασκόπευαν τους αμερικάνους.
Επιπρόσθετα, προσάπτεται σ’ αυτούς κατηγορία για «ξέπλυμα» μαύρου και «βρώμικου» χρήματος.
Ετσι λοιπόν οι Αμερικάνικη αντικατασκοπική υπηρεσία έδρασε και πάλι άξια και τιμημένα στο Μονκλέρ, στο Νιου Τζέρσεϊ, στο Γιόνκερς της Νέας Υόρκης, στην Αλεξάντρια στη Βιρτζίνια, στη Βοστώνη και στη Νέα Υόρκη και σάρωσε όλους τους κακούς Ρώσους και φιλορώσους πράκτορες.

..και ρωτούν OITHEITSES μιας και έχουν επιθυμήσει να δουν καινούργια ταινία του James Bond:
Μήπως το σενάριο της νεοφιλειρηνιστικής αμερικάνικης προπαγάνδας δεν έχει πλέον ρόλο στο Ιράν, Αφγανιστάν και δεν ξέρω κι εγώ που… και θα επικεντρωθεί στους «αιώνιους κακούς» -έστω και διαλυμένους, απο τη Γεωργία ως στο Κιργιστάν και απο το Τζατζικιστάν μέχρι και τα Αζερμπαϊτζάν και Καζακστάν- που «ζηλεύουν» τη χώρα της προόδου και της ευημερίας, χρόνια τώρα;
Mήπως η Metro Goldwyn Mayer ξεπέρασε τα οικονομικά προβλήματα που είχε, λόγω της παγκόσμιας κρίσης και έχει ολοκληρώσει ήδη τα γυρίσματα του νέου 007;
Μήπως το εντεταλμένο Holywood μας ετοιμάζει την έκπληξη και όλες αυτές οι συναρπαστικές δράσεις της αμερικάνικης αντικατασκοπικής υπηρεσίας είναι το προ-λανσάρισμα κάποιας υπερπαραγωγής που θα μας αφήσει και πάλι με το στόμα ανοικτό;
«My name is Bond…, James Bond» και ξερό ψωμί!

Μιά σατιρική και αιχμηρή έμμετρη επιστολή του Άκη έφερε την αποδοχή και τη μετέπειτα φιλία.

Το 1975, ο Άκης Πάνου έστειλε την παρακάτω σύντομη επιστολή στους διευθυντές των τότε κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών:
«Κύριε διευθυντά,
παρακαλώ γνωρίσατέ μου τους λόγους εξωστρακισμού της εργασίας μου όσο και εμού, από τα αφ’ ημάς μέσα ενημέρωσης».

Ο Μάνος Χατζιδάκις, τότε διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος, του απάντησε με την παρακάτω επιστολή:
«Δεν γνωρίζω την περίπτωσή σας και σας διαβεβαιώ ότι εις όλας τας αλλαγάς που επιχειρούμεν προς το καλύτερον των προγραμμάτων του ΕΙΡΤ, δεν έπεσαν εις την αντίληψήν μου, ούτε η εργασία σας, ούτε ο εξωστρακισμός της εργασίας σας, κατά συνέπειαν. Ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα της διαμαρτυρίας σας».
Υπογραφή : Μάνος Χατζιδάκις

Η ανταπάντηση του Άκη στο Μάνο ήταν έμμετρη.
Ομολογώ πως τά’χασα και ντράπηκα λιγάκι
παίρνοντας την απάντηση του Μάνου Χατζιδάκι
εκ της οποίας φαίνεται σαφώς πως δεν υπάρχω
ή ότι ψύλλους στ’ άχυρα επί ματαίω ψάχνω.

Δεν είναι αλήθεια και μικρό, μια φυσιογνωμία
της μουσικής της διεθνούς όπως o κατωτέρω
να σου δηλώνει καθαρά και εν πάση συντομία
«σας θεωρώ ανύπαρκτο, ποιος είστε, δεν σας ξέρω…»

Βεβαίως είναι φυσικό, ο Μάνος Χατζιδάκις
να αγνοεί το ασήμαντο καθ’ όλα άτομό μου.
Ομοίως είναι φυσικό, σαν άνθρωπος πολλάκις
να βρίζω τη μικρότητα και το φιλότιμό μου.

Όμως δεν απευθύνθηκα στον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
αλλά εις την διεύθυνση και επανειλημμένως.
Αν μ’ αγνοεί ο μουσουργός (*) πικραίνομαι λιγάκι,
αλλά ο σιορ διευθυντής, τι λέει τ’ ανθρωπάκι;

Υπάρχουνε τραγούδια μου γνωστά και ουκ ολίγα
που τά’ γραψα όσες φορές με τσίμπησε η μύγα.
Τραγούδια που εμπήκανε στου καθενός το στόμα
και μόνο η διεύθυνσις τα αγνοεί ακόμα.

Τα ράφια του αρχείου σας αν ψάξετε λιγάκι
θα βρείτε τα τραγούδια μου τα ταλαιπωρημένα
εκεί στα ακατάλληλα, στο πίσω το ραφάκι,
Όχι εκεί, λίγο πιο κει, αυτά τα αραχνιασμένα.

Αλλά μια και είμαι άγνωστος
να συστηθώ μου μένει,
ελπίζω εις δικαίωσιν
όσον κι οι πεθαμένοι.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα,
είμαι υιός του Στέφανου και της Ελευθερίας.
Τα παιδικά παιχνίδια μου μπουζούκι, μαντολίνα,
επάγγελμά μου μουσικός μηδέν κατηγορίας.

Οι αριθμοί ταυτότητας και διαβατηρίου,
μητρώου στρατιωτικού και απολυτηρίου,
νομίζω δεν χρειάζονται και δεν τους παραθέτω,
στεφανοχάρτι τό’χασα και τρέχα γύρευέ το.

Οι οφθαλμοί μου γαλανοί. Και το ανάστημά μου
δεκαοκτώ εκατοστά, ή ένα και εβδομήντα.
Άτεκνος με μια σύζυγο, τα τρία τα σκυλιά μου,
πρόπερσι σαραντάρησα και πάω για πενήντα.

Με ότι κι αν ασχοληθώ έχω επιτυχία,
γράφω στιχάκια, μουσική, σκαλίζω, ζωγραφίζω.
Κουσούρια: ο εγωισμός και η βωμολοχία
αν και αποφεύγω να μιλώ και πιο πολύ να βρίζω.

Ελλείψεις: ανοργάνωτος στας δημοσίας σχέσεις
και χλευαστής της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης
που αν υπάρχουν μέσα σου, έτσι και ψευτοδέσεις
τα ρίχνεις στον απόπατο, σκουπίζεσαι και φεύγεις.

Άπιστος ως το κόκκαλο για κείνα που δεν είδα.
Φανατικός εθνικιστής, μ’ όλη τη γη πατρίδα.
Δείχνω πως τους ανάξιους τους θεωρώ μεγάλους
ώστε να αποθρασύνονται, να μου πατάν τους κάλους.

Ελπίζω να σας φτάνουνε ετούτα τα στοιχεία.
Αν πάλι δεν σας φτάνουνε, ζητήσατέ μου κι άλλα,
κόλλες και γραμματόσημα στοιχίζουνε ψιχία
(ανάθεμά σε βρωμερή, απαίσια κουφάλα).

Αυτό δεν ήταν για σας και να με συγχωρείτε.
Ήτανε για το δόντι μου, που πρέπει να το βγάλω.
Από ένα δόντι ο άνθρωπος, πόσο ταλαιπωρείται.
Διατελώ μετά τιμής. Αυτά και τίποτε άλλο.

Άκης Πάνου του Στεφάνου.
Καλλιτέχνης γενικώς,
για την περίπτωσή μας
τραγωδός εμπειρικός.
Με έκπληξη ο Άκης Πάνου έλαβε την παρακάτω ευγενέστατη και σοβαρότατη απάντηση του Χατζιδάκι στο δικό του δηκτικό στιχούργημα:
Ζητώ συγνώμη διότι δεν εγνώριζα την περίπτωσίν σας. Πληροφορηθείς την γνησιότητα της εργασίας σας και του ήθους σας εις τον επαγγελματικό τομέα, εζήτησα και άκουσα τον δίσκο σας. Νά’ στε δε σίγουρος, ότι εφ’ εξής δεν πρόκειται ν’ αφήσω τους παραγωγούς μας να αγνοήσουν εις τα προγράμματά τους την μουσικήν εργασίαν σας.
Μετά τιμής
Μ. Χατζιδάκις
Διευθυντής προγράμματος ΕΙΡΤ
25/6/75

H ιδιαίτερη αυτή αλληλογραφία του Άκη Πάνου με τον Μάνο Χατζιδάκι δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού “Λαϊκό Τραγούδι” (Τεύχος 27/ Μάιος-Ιούνιος 2010).

Από το site http://www.koutipandoras.gr
Οι «θείτσες» ευχαριστούν πολύ τον θείτσο – Μάριο που το έφερε υπόψη τους

Tου Πασχου Mανδραβελη


Το πρώτο δεδομένο είναι ότι οι τρομοκράτες αναβάθμισαν την επαναστατική πάλη σε επίπεδο μαφίας. Τα παγιδευμένα δέματα είναι η προσφιλής πρακτική του υποκόσμου με στόχο αντίπαλες συμμορίες. Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι οι τρομοκράτες βρήκαν κι έκαναν. Οι τρύπες στους μηχανισμούς ασφαλείας είναι τόσο πολλές, ώστε ένα παγιδευμένο πακέτο έφτασε στον προθάλαμο του υπουργού με αποτέλεσμα να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή. Τα πρωτόκολλα ασφαλείας είναι για το ελληνικό κράτος ό, τι και οι νόμοι που ψηφίζει: «Ελα μωρέ τώρα! Τι θα συμβεί αν παρακάμψουμε μια διαδικασία ή ένα νόμο;». Και όταν συμβαίνει, όλοι αναρωτιόμαστε «πώς είναι δυνατόν αυτό να συμβεί;».

Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική χαλαρότητα δικαιώνεται 999 στις 1.000 φορές. Ισως και περισσότερες. Χιλιάδες άνθρωποι μπαίνουν καθημερινά στα δικαστήρια έπειτα από πλημμελή έλεγχο και όταν γίνει το κακό όλοι -ακόμη κι αυτοί που δυσανασχετούν σε κάθε έλεγχο- ωρύονται για τη χαλαρότητα των μέτρων φύλαξης. Η δικαίωση όμως αυτής της χαλαρότητας δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ασφάλειας. Επειδή ακριβώς στις 999 περιπτώσεις τίποτε δεν συμβαίνει, νιώθουμε σίγουροι και για τη χιλιοστή. Μόνο που οι νόμοι και τα πρωτόκολλα ασφαλείας φτιάχνονται γι’ αυτήν τη σπάνια περίπτωση, επειδή κάποιος αρρωστημένος εγκέφαλος θα σκεφθεί να στείλει ένα πακέτο – βόμβα σε κάποιον υπουργό ή διότι κάποιος αμελής οδηγός δεν θα δέσει σωστά το φορτίο του και θα θερίσει αθώους στην Εθνική Οδό.

Αλήθεια! Ελέγχει κανείς τις νταλίκες για παράνομα φορτία στην ΠΑΘΕ; Διότι και το 2003 είχαμε συγκλονιστεί με τον άδικο χαμό εικοσιενός παιδιών στα Τέμπη, επειδή κάποιος νταλικιέρης δεν έδεσε σωστά το φορτίο του και η Τροχαία δεν τον ήλεγξε. Μετά το φονικό έγινε το γνωστό συμπούρμπουλο: όλοι δήλωσαν συγκλονισμένοι, εντάθηκαν τα μέτρα της τροχαίας και οι έλεγχοι των καναλιών (είχαν βγει με κάμερες και ακολουθούσαν τις νταλίκες για να δουν αν έχουν πλημμελώς δέσει τα φορτία τους) εντάθηκαν. Για αρκετά βράδια στα κανάλια στήθηκε το γνωστό σόου, υπό τον τίτλο «φως στα αίτια της τραγωδίας». Εξι έως οκτώ παράθυρα με τους γνωστούς σχολιαστές να σχίζουν τα ιμάτιά τους (ένας απ’ αυτούς κατά παράδοση δακρύζει), ενώ σε απευθείας συνδέσεις οι αρμόδιοι δήλωναν αναρμόδιοι, οι ευθύνες διαχεόταν και τελικά το θέμα ξεχάστηκε. Το μόνο που ελπίζουμε είναι να μη γίνει το επόμενο κακό…

Δυστυχώς, η Ελλάδα συχνά-πυκνά συνταράσσεται από κάποιο γεγονός. Συνήθως μακάβριο. Να συμφωνήσουμε ότι αυτό δείχνει την ευαίσθητη πλευρά του λαού μας, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όλοι μας συγκλονιζόμαστε τόσο πολύ ώστε κανείς δεν έχει τον χρόνο να κάνει σωστά τη δουλειά του. Σε όλες τις χώρες του κόσμου το στοίχημα κερδίζεται μετά τον συγκλονισμό. Το κακό γίνεται μάθημα και λαμβάνονται όλα τα μέτρα ώστε να μην ξανασυμβεί. Το ατύχημα, δυστύχημα, έγκλημα ελέγχεται σε όλες τις πτυχές του. Βγαίνουν πορίσματα, αποδίδονται ευθύνες και αλλάζουν κατεστημένες πρακτικές.

Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι διαφορετικό. Τα σενάρια του κακού υπάρχουν στα χαρτιά και, όπως όλα τα πράγματα σ’ αυτήν τη χώρα, απλώς δεν εφαρμόστηκαν. Κατά τον ίδιο τρόπο που δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας και όλοι οι κανόνες συμβίωσης σε μια κοινωνία. Οπότε ένα συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα. Δεν αρκούν η ευαισθησία και ο συγκλονισμός. Χρειάζεται και η αποτελεσματικότητα…

Και πάλι αθώοι την πληρώνουν. Χάθηκε ένας ακόμα αθώος άνθρωπος, στα καλά καθούμενα και άδικα!
Κοινωνική και οικονομική εξόντωση, εκμηδένιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, «δημοκρατική» κοινωνία με κρίση και αποφάσεις για τη ζωή και το μέλλον μας απο κείνους και δαύτους. …και, δεν φτάνουν όλα αυτά! Βρισκόμαστε ξαφνικά με τον καθημερινό φόβο και τον κίνδυνο της «τρομοκρατικής ρουλέτας» στους κροτάφους μας.

Για να μην ξεχνιέστε σκουλήκια…! αρκετά χαλαρώσατε…! Τι; έχετε κοινωνικά, οικονομικά και υπαρξιακά προβλήματα; Τώρα θα σας δείξω εγώ, αχάριστα ανθρωπάκια! που συνεχώς προβληματίζεστε και γκρινιάζετε και που δεν λέτε «Δόξα τω Θεώ»! Η μεγαλοψυχία μου και η ανεκτικότητά μου φταίει που δεν σας τσακίζω. Ξεχνάτε και εύκολα και γρήγορα! Ξεχνάτε πως υπάρχουν και τα χειρότερα, πως «υπάρχει και ο θάνατος!»

Πιστοί καλύπτονται με λάσπη και αποξηραμένα φύλλα, ενώ προσεύχονται στην γιορτή του πολιούχου τους Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, σε απομακρυσμένο χωριό της επαρχίας Bibiclat Nueva Ecija, βόρεια της Μανίλα (24 Ιουνίου 2010). Οι λάσπη που καλύπτονται οι εκατοντάδες πιστοί είναι ένδειξη ταπεινότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το έθιμο αυτό πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο χωριό απο το 1945 μέχρι και σήμερα.

Ενα αγόρι πρόσφυγας στο Ουζμπεκιστάν παίζει σε ένα στρατόπεδο προσφύγων στο χωριό Καρά-Σου, κοντά στα σύνορα της Κιργιζίας, του Ουζμπεκιστάν, περίπου 400 χιλιόμετρα ανατολικά της Τασκένδης (23 Ιουνίου 2010)

Τούμπες, κωλοτούμπες κι άλλες ομορφιές σε διασταύρωση κεντρικού δρόμου στη Λίμα (23 Ιουνίου 2010).
Χορευτές «κάνουν εντύπωση» στους δρόμους και ζουν απο την χρηματική υποστήριξη των οδηγών των σταματημένων στα φανάρια αυτοκινήτων.
Ο μέσος όρος μεροκάματου απ’ αυτή τη δουλειά είναι περίπου $10, ημερησίως.

Πελάτης ξενοδοχείου κολυμπά στην πισίνα, η οποία βρίσκεται στην ταράτσα του ουρανοξύστη-ξενοδοχείου και η οποία έχει υπερχειλίσει (Σιγκαπούρη, 24 Ιουνίου 2010)


Οπαδός της Γκάνα παρακολουθεί αγώνα του Παγκόσμιου Κυπέλλου 2010 με τη Γερμανία στο στάδιο Soccer City (Γιοχάνεσμπουργκ 23 Ιούνη 2010)
πηγή: Reuters